Yapay Zeka Destekli Tıbbi Teşhis: Hukuki ve Etik Sorunlar

Yapay zeka destekli tıbbi teşhis sistemlerinin kullanımı, hukuki açıdan birçok önemli soruyu beraberinde getiriyor. Son dönemde geliştirilen tıp yapay zeka modelleri, doktorların karar alma süreçlerini destekleyerek daha hızlı ve doğru teşhisler koymalarını sağlıyor. Ancak bu sistemlerin klinik uygulamalarda aktif olarak kullanılması halinde hukuki sorumluluk, veri gizliliği ve etik yükümlülükler gibi kritik konular da gündeme geliyor.

Geleneksel tıp uygulamalarında hatalı teşhis veya yanlış tedavi nedeniyle doğan hukuki sorumluluk, doktorlara veya sağlık kurumlarına ait. Ancak yapay zeka destekli bir sistemin önerisiyle verilen bir karar sonucunda bir hasta zarar görürse, bu durumda sorumluluk doktor, hastane, yapay zeka geliştiricisi veya sistem sağlayıcısı arasında nasıl paylaştırılacak? Yapay zeka modellerinin yardımcı karar destek aracı olarak konumlandırılması kabul edilebilirken tam otomatik teşhis koyan bir yapay zeka sisteminin kullanımı hukuki belirsizlikleri artırabilir.

Diğer yandan söz konusu araçlar tıbbi görüntüler üzerinde çalışarak hasta verilerini de işliyor. Bu noktada sağlık verilerinin korunması, anonimleştirme süreçleri ve verilerin izinsiz erişime karşı güvence altına alınması da büyük önem taşıyor.

Yapay zeka sistemleri doktorlara karar destek mekanizması olarak hizmet ederken, bu kararların nasıl alındığının şeffaf olması da büyük önem taşıyor. Kara kutu (black box) problemine yol açan, yani karar mekanizmasını doktorların anlayamayacağı şekilde çalışabilen sistemler tıp etiği açısından da büyük riskler doğurabilir. Bir hastaya yanlış teşhis konduğunda, bu teşhisin hangi kriterlere göre verildiğinin açıklanabilir olması çok önemli.

Bu tür sistemlerin kullanımına yönelik mevzuatın takibi, tıbbi etik kuralların günümüz şartları bakımından yeniden ele alınması ve hastaların güvenliğinin ön planda tutulması, gelecekte yaşanabilecek olası sorunların önüne geçilmesini sağlayabilir.